Τέτανος

O τέτανος είναι μια μολυσματική ασθένεια η οποία συχνά οδηγεί στον θάνατο. Οφείλεται στα τοξινογόνα στελέχη του κλωστηριδίου του τετάνου. Η ασθένεια παραμένει σημαντικό πρόβλημα  για την δημόσια υγεία σε πολλά μέρη του κόσμου, ειδικά σε φτωχές περιοχές των αναπτυσσόμενων χωρών όπου η νοσηρότητα και η θνησιμότητα είναι μεγάλη. Το 2002 ο συνολικός αριθμός των θανάτων που προκλήθηκαν από τον τέτανο σε όλο τον κόσμο εκτιμάται σε 213,000 από τους οποίους ο νεογνικός τέτανος υπολογίστηκε ότι αντιπροσωπεύεται από 180,000 και ο μητρικός τέτανος πιθανώς σε 15.000-30.000

 

ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΑΕΡΟΒΙΩΝ ΒΑΚΤΗΡΙΩΝ

Αναερόβια βακτήρια καλούνται τα βακτήρια που δεν αναπτύσσονται παρουσία οξυγόνου. Βασική διαφορά μεταξύ αερόβιων και αναερόβιων βακτηρίων είναι ότι τα αερόβια βακτήρια χρησιμοποιούν ως δέκτη ηλεκτρονίων, τα οποία απελευθερώνονται από τις ενδοκυττάριες βιολογικές οξειδώσεις, το μοριακό οξυγόνο, ενώ τα αναερόβια τις οργανικές ουσίες. Η ιδιαιτερότητα αυτή των αναερόβιων βακτηρίων τα καθιστά εξαιρετικά δύσκολα στην απομόνωση και καλλιέργειά τους. μετά τη σωστή λήψη και μεταφορά του κλινικού δείγματος στο εργαστήριο θα πρέπει να ακολουθείται σωστή επεξεργασία αυτού, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση ειδικών συστημάτων αναερόβιας επώασης και θρεπτικών υλικών εμπλουτισμένων με διάφορους ευοδωτικούς παράγοντες.

ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑ GRAM ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Τα κλωστηρίδια (clostridium sp) είναι γενικώς  υποχρεωτικά αναερόβια θετικά  κατά Gram βακτηρίδια. Μερικά όμως από αυτά μπορούν να αναπτυχθούν σε ελαττωμένη πυκνότητα οξυγόνου ( μικροαερόφιλα ). Όλα τα κλωστηρίδια είναι σπορογόνα. Η ιδιότητα αυτή επιτρέπει στα κλωστηρίδια να επιζούν σε δυσμενείς συνθήκες του περιβάλλοντος, όπως το χώμα, το δέρμα κ.τ.λ. Βρίσκονται στο χώμα και στον εντερικό σωλήνα του ανθρώπου και των ζώων ως σαπρόφυτα. Στο έδαφος προκαλούν διάσπαση των φυτικών και των ζωικών ουσιών. Μερικά είδη όπως το Κλ. το  διαθλαστικό και το Κλ το σπορογόνο τα οποία βρίσκονται φυσιολογικά στον εντερικό σωλήνα του ανθρώπου και των ζώων, μετά τον θάνατό τους εισέρχονται στους ιστούς και με την συνεργασία άλλων μικροβίων όπως οι  ( Πρωτείς ) προκαλούν σήψη και καταστροφή των πτωμάτων.

Μερικά από τα κλωστηρίδια είναι παθογόνα για τον άνθρωπο υπό ορισμένες συνθήκες όπως το Κλ. της αλλαντιάσεως (Clostridium botulinum)  προκαλεί αλλαντίαση, το Κλ. του τετάνου (Cl. Tetani) που προκαλεί τον τέτανο, το Κλ. το διαθλαστικό (Clostridium perfringens ή welchii) προκαλεί τροφικές δηλητηριάσεις και αεριογόνο γάγγραινα, το Κλ. το σηπτικό ( CL. Septicum ), το Κλ. το οιδηματογόνο (CL oedematiens ) κ.α είναι υπεύθυνα για αεριογόνο γάγγραινα. Το Κλ. το δύσκολο (Cl. difficile) είναι αίτιο της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας η οποία εμφανίζεται μετά την θεραπεία με αντιβιωτικά

 Τα κλωστηρίδια αναπτύσσονται στο αιματούχο άγαρ  παράγοντας ζώνες αιμόλυσης.

Τα μικρόβια αυτά μπορούν να διακριθούν με βάση τις αντιδράσεις τους στο υλικό του  Robertson με μαγειρεμένο κρέας, στο άγαρ λακτόζης με κρόκο αυγού και γάλα και με την αντίδραση Nagler.Το δύσκολο κλωστηρίδιο(c.difficile) εμπλέκεται στην κολίτιδα από αντιβιοτικά και στο άγαρ κυκλοσερίνης - κεφοξιτίνης - φρουκτόζης (cycloserine-cefoxitin-fructose agar CCFA) παράγει αποικίες με όψη  «τριμμένου γυαλιού». Η παραγωγή τοξίνης  από το C.difficile μπορεί να διαπιστωθεί από την κυτταροτοξική του επίδραση σε κυτταροκαλλιέργειες.